We zijn weer minstens een maand verder en er is een hoop gebeurt. Zo viel ik van Cees en brak daarbij in eerste instantie ongemerkt mijn rechtermiddelvinger. Dat zag ik pas toen ik weer op Cees wilde klimmen, hij stond helemaal geknikt. In het ziekenhuis bleek dat hij scheef gebroken was dus de week erna ben ik eraan geopereerd en nu zitten er wat ijzerdraadjes in om de boel op zijn plek te houden. Het gips mocht er vorige week alweer af en nu is hij vooral nog onbuigzaam en gevoelig.
Mijn vader heeft ondertussen keihard doorgewerkt aan de wagen, aan de zijkanten zitten de ruitjes erin, de deuren liggen klaar en het eerste stukje isolatiemateriaal is ook al geplaatst. Ook zitten de dakveren erop, de dakgoot en de kozijnen voor de deur. Het ziet er prachtig uit.
 |
| Voorkant |
 |
| Achterkant |
 |
| Eerste isolatie aan de voorkant |
 |
| Binnen |
Maroek is enorm aan het verharen en het is net alsof er daarmee ook nog een vlaagje pubergedrag is teruggekomen. Ze luistert alleen als het haar uitkomt en haalt ineens weer streken uit (vuilnisbak overhoop trekken, molshopen uitgraven, niet braaf gaan liggen maar gaan zitten piepen bij de winkel, tegen je op springen). Het schijnt allemaal normaal te zijn en nog wel een aantal maanden door te kunnen gaan. Gelukkig is ze nog steeds vooral heel erg lief en meestal ook braaf. Deze week heb ik haar al een jaar!
 |
| Maroek een jaar geleden |
Afgelopen week moest het menwagentje waarmee ik oefende weer terug naar de rechtmatige eigenaar (die me geholpen heeft met de beginselen van het mennen met Cees). Zelf kan ik nog geen leidsels vasthouden, maar uiteindelijk gingen we met een heel groepje vrienden en 5 paarden, Maroek en een fiets voor mij. Helaas heb ik nu geen oefenwagen meer, maar hopelijk kunnen we over een maandje Cees eens voor de woonwagen zetten om te zien of hij hem kan trekken.
 |
| Even het laatste ritje met de marathonwagen |
 |
| Maroek voorop |
