In de krant en bij de hoefsmid

Nu ben ik heel benieuwd of de mensen die zich hebben aangemeld ook daadwerkelijk een email hebben gekregen dat dit nieuwe bericht geplaatst is, laat het me weten! Het is nog steeds een beetje uitvogelen hoe dit nu allemaal werkt..

Nagels vijlen

Afgelopen maandag is de hoefsmid geweest. Cees zijn hoeven hadden twee scheurtjes. Vaak wordt een trekpaard in een zogenaamde hoefstal bekapt, een soort constructie waarin hij niet omhoog, omlaag, naar voor of achter kan en waarin zijn hoeven beurtelings opgetild en vastgebonden worden om te kunnen bekappen. Dit is natuurlijk veel gemakkelijker voor de hoefsmid. Deze hoefsmid (Epona Horsecare) had er vertrouwen in dat hij het zonder hoefstal zou kunnen doen. Dat is voor mij beter, omdat ik onderweg ook zelf Cees’ hoeven bij wil kunnen houden, maar ik was een beetje bang dat het misschien niet zou lukken aangezien Cees zijn voeten nog niet lang op wil tillen. Maar, het ging helemaal goed en nu kunnen we gaan oefenen met voeten zo optillen dat ze op een bekapstandaard kunnen. 

 

 Zojuist heb ik de partytent weer deels afgebroken, de combinatie van kou en harde wind blijkt niet goed te zijn voor het zeil, dat alweer begon te scheuren. Het dak zit er nog op dus als iemand een halve partytent ziet overvliegen, die is van mij!

Vorige week stonden we in het krantje de Stellingwerf met een flink groot artikel en een grote foto! En er komen zulke leuke reacties op :) Zo zat er afgelopen week een man in onze woonkamer te vertellen over echt van alles en nog wat en dat flink door elkaar gehusseld (probeer maar eens een lopend verhaal te maken van 3 zinnen waarin de kaasfabriek van Wolvega, een aardbeving in Lissabon in 1755 en het schrijven van Deijns in het Arabisch voorkomen). Hij had het krantenberichtje gelezen en kwam eens kijken. Toen hij weer wegging (op de fiets naar een dorp 15 km verderop) liet hij een getypte brief achter waarin hij uitlegde dat hij in 1964 naar Zuid Frankrijk was gefietst en 4 weken later met de trein weer terug ging omdat hij heimwee had. Een groot deel van de brief is een overgetypt verhaal van iemand anders die ook op de fiets naar Frankrijk ging, erg mooi. Ook bood hij een slaapplek bij zijn broer in Frankrijk aan: “Mijn broer mist zijn rechterbeen, dat zie je bij het lopen”. Nu ben ik postbode en gisteren bezorgde ik mezelf nog een getypte brief! Maar liefst vier volgetypte kantjes, wederom overgetypt van de andere fietser, met een bijgetekend kaartje...mooi! 

Hieronder het krantenstuk, te vergroten door erop te klikken. (Helaas krijg ik ze niet dichter bij elkaar en lijkt Cees nu onthoofd).

Deel 1

 

 

Deel 2